Ziekten

In 1992 schreven we in ons boek “Zebravinken in Woord en Kleur”: “We kunnen de zebravinkenkweker geruststellen. Een zebravink wordt niet snel ziek, integendeel zebravinken behoren tot de meest geharde exoten.” Nu op dit ogenblik moeten wij helaas een andere taal spreken. De showzebravink begint een probleemgeval te worden. Op de koop toe is een zieke zebravink zelden te genezen omdat ze door haar gering gewicht zeer weinig reserves bezit en deze dus snel opgebrand raken. Met opzet heb ik geschreven de showzebravink, waarom nu deze naam? Onder showzebravinken bedoelen wij de zebravinken welke je niet onmiddellijk op de markt kan kopen, noch bij de dierenspeciaalzaak. De zebravinken die je daar koopt zijn meestal gekweekt door kwekers die zich niet toeleggen op de revolutionaire kweek volgens de standaardeisen. Meestal zijn ze ook gekweekt in buitenvolières, zodat ze een sterkere natuur hebben. Showzebravinken zijn struis en geblokt, dus ze zouden logischerwijs meer tegen ziekten bestand moeten zijn. Dit is echter niet het geval, oorzaak hierbij zal zijn dat onze showzebravinken meestal binnenshuis gekweekt worden en ook met vele tezamen, waardoor de infectiedruk ongewild zal toenemen. Ondanks de beste verzorging zullen deze vogels toch minder afweer hebben tegen ziektekiemen.
Belangrijk in dit hoofdstuk is dat je bij ziekten of problemen, steeds beroep kan doen op professionele hulp, best een dierenarts, die gespecialiseerd is in vogels. Dus een gouden raad en één die ik niet genoeg kan herhalen: aarzel geen seconde als U een ziekte onder uw zebravinken vermoedt en neem onmiddellijk contact op met een gespecialiseerde dierenarts.

Herkennen van een zieke zebravink

Om vast te stellen of een zebravink ziek of gezond is, moeten we eerst weten hoe een gezonde zebravink eruit ziet. Een gezonde zebravink is een zeer levendige vogel die zeer veel zal kwetteren en zich intens, gezien haar sociale aard, zal bemoeien met haar medebewoners. Een gezonde zebravink zal een strakke bevedering dragen, de aarsstreek zal zuiver zijn en de kleur van de snavel en de poten zal zeer diep zijn. De ogen zullen helder zijn en glinsteren. Een gezonde zebravink heeft ook een zekere angst; je krijgt niet de gelegenheid om ze aan te raken.

Een zieke zebravink zal afwijken van het hierboven beschrevene. Een zieke zebravink zit steeds stil in een hoekje of op de bodem met opgezette veren, het zogenaamde “dik zitten”, de vleugels hangen af en ze rilt van de kou. De vogel lijkt overdag te slapen met de kop in de veren, de kleur van snavel en poten bleekt op, de vogel verliest alle angsten en is aan te raken. De ontlasting is dun en waterachtig en de vogel vermagert steeds, het borstbeen is dan goed voelbaar.

Ook jongen in het nest kunnen ziek zijn en dit zien we aan de volgende dingen. De jongen groeien slecht, ze lijken eerder te krimpen dan te groeien. De ontlasting is dun, zelfs waterachtig en stinkend (nestmateriaal bevuild). De donsbedevering kleeft samen door de natte ontlasting. In de krop is naast voedsel ook een soort schuim of aanslag te zien. Als je zulke symptomen vaststelt in je kweek ben je eigenlijk al te laat, verlies dan zeker geen tijd door raad te vragen aan ervaren kwekers.

Wij weten dat we reeds vele zieke zebravinken het leven gered hebben door de kweker door te verwijzen naar een gespecialiseerde dierenarts. Ieder uur dat je verspeelt door te lullen met anderen, zelfs met kwekers die reeds jarenlang ervaring hebben met zebravinken, kan het leven van verschillende vogels kosten. En vergeet niet als je de wet van Murphy toepast op je zebravinken: De topexemplaren, deze die je onmogelijk kan missen, sterven het eerst.

Vogelmest als indicator voor verschillende ziekten

Geschreven door: Dr. Alexandra Scope (Wenen, Oostenrijk)

Om te kunnen begrijpen wat mogelijke oorzaken zijn van veranderingen in het uiterlijk van vogelmest is het vereist dat men enige kennis heeft van de anatomische bijzonderheden van verterings- en urinekanaal van een vogel. De meeste vogelsoorten hebben een krop. Het is een zakachtige verwijding van de slokdarm die dient als voedselopslagplaats. In de krop word het voer bevochtigd, maar er vind geen vertering plaats.

Een vogelmaag bestaat uit twee gedeelten: de kliermaag en de spiermaag. Allereerst bereikt het voer de kliermaag waar door in de maagwand gelegen klieren belangrijke verteringssappen als maagzuur en pepsine aan de voedselbrij worden toegevoegd. Vervolgens word de voedselbrij in de spiermaag mechanisch gekneed en vermalen. Hierbij doen kleine steentjes, die de vogel in de vorm van bijvoorbeeld maagkiezel hebben opgenomen, goede hand- en spandiensten. Dit mag dan ook niet aan het menu ontbreken! Nadat de voedselbestanddelen de maag verlaten hebben bereiken ze het eerste gedeelte van de dunne darm. Hier monden de uitgangen van de alvleesklier uit. De enzymen die in de alvleesklier geproduceerd worden zijn erg belangrijk voor de vertering van vetten en zetmeel. Omdat de vogeldarm relatief kort is, is de passagesnelheid en dus de verblijf in de darm kort.

Niet alle vogelsoorten bezitten een blinde darm. Ze ontbreken bijvoorbeeld bij papegaaiachtige, vinken en duiven. Op het eind mondt de darm uit in de cloaca. Hier monden eveneens de urineleider en de geslachtsorganen uit. Het gevolg hiervan is dat een vogel mest en urine niet gescheiden, zoals bij zoogdieren, uitscheidt, maar gezamenlijk. Een andere belangrijke bijzonderheid is dat vogels geen urineblaas hebben, maar dat hun urine in geconcentreerde vorm als urinezuur worden uitgescheiden. De uitwerpselen van vogels bestaan dientengevolge uit de volgende onderdelen:

Mest : een bruinachtige tot groenachtig gekleurde streng met een min of meer vaste structuur.
Urine : urinezuurkristallen (een witachtige tot witachtig geel gekleurde massa) en een vloeibaar urinegedeelte (doorzichtige, kleurloze vloeistof).

Het uiterlijk, de vorm en de kleur, maar ook de hoeveelheid van de uitscheiding word beïnvloed door diverse omstandigheden. Bij gezonde vogels onder andere door soort, tijdstip van de dag, voersoort en voerhoeveelheid, de opgenomen hoeveelheid water en eventuele voortplantingsactiviteit. Bij zieke vogels worden veranderingen in de mest onder andere veroorzaakt door infecties, parasieten, vergiftigingen, aandoeningen van de darmen, de nieren of van de alvleesklier of voedingsfouten. Wanneer de vogelliefhebber dagelijks routinematig de mestkwaliteit in de gaten houd, kunnen veranderingen snel opgemerkt worden. Het kan aanwijzingen geven om een vroege diagnose van diverse aandoeningen te kunnen vaststellen en kan daardoor bijdragen tot een snelle oplossing van het probleem.

Enkele typische veranderingen van de mest en eventuele oorzaken: Op basis van beide onderdelen van de uitscheiding van een vogel moet onderscheid gemaakt worden in veranderingen van de mest en veranderingen van de urine-uitscheiding.

Verandering van de mest

Geschreven door: Ronnie Vermulst

Kleurverandering

Bij een gezond dier treden kleurveranderingen op als gevolg van het eten van sterk gekleurde voedermiddelen als jeneverbessen, vlierbessen, kersen of wortels of door een voerovergang (bijvoorbeeld het overgaan van zaden- naar korrelvoeding).

• Opvallend donkere of roodachtige gekleurde mest: Als gevolg van bijmenging van bloed. Is het bloed afkomstig uit het voorste gedeelte van de darmen, dan word het gedurende de darmpassage gedeeltelijk aangetast en verkleurt daardoor tot zwartbruin. Is het bloed afkomstig uit het laatste stuk van de darm, dan is de mest min of meer rood tot roodbruin van kleur. Mogelijke oorzaken: verwondingen, bijvoorbeeld door vreemde voorwerpen, zware infecties (met name bacteriële infecties) sterke besmetting met darmparasieten (bijvoorbeeld coccidiën), vergiftiging (bijvoorbeeld door zware metalen).
• Geelachtige tot groenachtig gekleurde mest: Een dergelijke kleur mest komt voor bij ziekten van de lever ten gevolge van de verhoogde uitscheiding van galkleurstoffen. Mogelijke oorzaken: ontstekingen van de lever door bacteriën (bv. Psittacose-papegaaienziekte), virussen (Ziekte van Pacheco) of darmparasieten. Leverbeschadigingen, bijvoorbeeld door vergiften, kunnen tot soortgelijke verkleuringen aanleiding geven.
• Bleek grijsbruin en volumineus: Een dergelijke kleur word aangetroffen bij zware aandoeningen van de alvleesklier ten gevolge van een verstoorde vet- en zetmeelvertering.

Weke, natte mest

Bij een gezond dier treft men weke, natte mest aan ten gevolge van een voerwisseling of de opname van grotere hoeveelheden zachtvoer, fruit of groenten. Echte diarree: er wordt geen echte mest gevormd; soms kunnen gasblaasjes in de mest te zien zijn, terwijl de mest tevens kan stinken. Vaak kunnen tegelijkertijd met de diarree ook kleurveranderingen te zien zijn waarbij de mest groen of geelachtig is. Mogelijke oorzaken: bacteriële infectie, virusinfectie, schimmelvergiftiging of parasieten.

Bijmenging in de mest

• Parasieten: slechts bij een zeer sterke besmetting kunnen met het blote oog wormen in de mest gezien worden. Meestal is echter microscopisch onderzoek nodig om te kunnen vaststellen of er parasieten of hun eieren in de mest aanwezig zijn.

• Onverteerde voerbestanddelen: een alarmsignaal dat aangeeft dat er een zware ziekte heerst in de krop, maag of de darmen. De vogel heeft veel te leiden van een verteringsstoornis. Hij vreet mogelijk weliswaar veel, maar kan het niet goed verteren waardoor hij snel gewicht en kracht verliest. Mogelijke oorzaak: het kan een neurologische verwijding van de maag zijn, een ongeneeslijke virale infectieziekte (bij papegaaien). Bij grasparkieten kan een infectie met “megabacteriën“ tot dezelfde verschijnselen leiden. Onderzoek van recente datum geeft aan dat het bij grasparkieten hoogst waarschijnlijk gaat om schimmels. Maar ook andere aandoeningen van maag, darmen, alvleesklier of een besmetting met parasieten kunnen een rol spelen. Ik hoop dat dit artikel een beetje bij kan dragen met het herkennen van veranderingen in de mest en de daarbij behorende aandoening. Ga overigens nooit experimenteren met medicijnen, maar probeer eventueel wat mest op te vangen om dit door een dierenarts te laten onderzoeken.

Toedienen van medicijnen

We hebben het al gezegd: medicijnen aan het drinkwater toevoegen, heeft hetzelfde effect als water naar de zee dragen. Zebravinken ruiken en proeven onmiddellijk het medicijn en nemen er niets van op. Gezien zebravinken zeer lang zonder drinken kunnen, trekt de kweker meestal aan het kortste eind. Daarom moeten we een trucje gebruiken: bij zebravinken bestaat dit erin door het medicijn in het water, dat we gebruiken voor het oplossen van de rusk/couscous (zie klaarmaken eivoer), te doen. Deze rusk/couscous wordt zeer graag gegeten en het medicijn gaat zonder problemen binnen.

Gespecialiseerde dierenartsen

Zonder reclame te willen maken voor een bepaalde dierenarts geven we toch graag de gegevens van Dr. Peter Coutteel die zijn pluimen meer dan verdiend heeft op gebied van genezing van vogels en meer bepaald onze zebravinken. Dr. Peter Coutteel wil ik ook speciaal bedanken omdat hij op eigen verzoek deze tekst over ziekten, totaal onbaatzuchtig, nog eens in detail gelezen heeft en waar nodig aanvullingen geplaatst heeft.

Dr. Peter Coutteel, DVM
Dierenartsenpraktijk TRIGENIO
Dorsel 38, B-2560 NIJLEN, Tel: +32 – (0)3/380.00.30 Fax: +32 (0)3.380.00.38
E-mail: coutteel@pandora.be

Ziekten bij zebravinken

Megabacterie
Dit is op dit ogenblik de meest verspreide ziekte bij vrijwel alle vogelsoorten en haar opmars lijkt moeilijk te stuiten. Het is een vrij nieuwe ziekte die zou overgekomen zijn vanuit Engeland. Heel kenmerkend is dat de vogels met de buik op de stok gaan liggen. Er is een bultje zichtbaar ter hoogte van de buik en een lichtgroenblauw vlekje onder het borstbeen (kliermaag). Megabacteriën zijn organismen die voorkomen in de kliermaag, dit is de eerste maag waar de verteringssappen aan de voeding worden toegevoegd. Hier gaan deze megabacteriën ervoor zorgen dat de klieren geen zure spijsverteringssappen meer kunnen uitscheiden, zodat de zuurtegraad te hoog wordt en het voedsel slecht zal verteren. Gevolg is de aanwezigheid van onverteerde zaden in de ontlasting. Door de uitzetting van de kliermaag en/of de lever gaat de druk op de longen toenemen en dit geeft benauwdheid tot gevolg. de vogels gaan dus zitten naar lucht happen.

Behandeling
vermits nu is vastgesteld dat de megabacterie een schimmel is (macrorhabdus ornithogaster), zal men moeten behandelen met een antischimmelpreparaat dat alleen via een gespecialiseerde dierenarts kan verkregen worden. Te behandelen met Fungisone of Megabac New (Coutteel: 5 à 10 dagen 8 druppels/100ml water). Belangrijk is ook dat we de zuurtegraad in de krop verlagen en dat kan door het geven van appelazijn. Ook het badwater mag aangezuurd worden, anders bestaat de mogelijkheid dat ze het aangezuurde drinkwater mijden en van het badwater drinken. Hieronder een meer wetenschappelijke uitleg.

Wat zijn het? Megabacteriën zijn organismen die voorkomen in de kliermaag van de vogels. De kliermaag is de eerste maag van de vogels waar de verteringssappen aan de voeding worden toegevoegd voor de voeding naar de spiermaag gaat waar het wordt vermalen door middel van het maagkiezel. Megabacteriën hebben nog geen vaste plaats in de onderverdeling van ziekteverwekkende organismen aangezien ze zowel eigenschappen bezitten van bacteriën als van schimmels.

Wat veroorzaken ze? De ziekte die ze veroorzaken is gekenmerkt door het sterk vermageren van de vogels zonder dat ze eigenlijk minder eten. Dit komt doordat de megabacterie in de kliermaag in de kliertjes zelf gaat leven en vermeerderen, waardoor deze verstopt geraken en ze geen spijsverteringssappen kunnen gaan uitscheiden. De megabacterie gaat ook de zuurtegraad van de kliermaag te hoog houden waardoor de zaden niet worden voorverteerd voor ze naar de spiermaag gaan en waardoor de spijsverteringssappen niet worden geactiveerd eenmaal ze door de kliertjes zijn uitgescheiden (lage zuurtegraad is nodig voor de activatie van de spijsverteringssappen). In zeer erge gevallen gaan de vogels ook braken door de irritatie die de megabacteriën in de kliermaag veroorzaken.

Wat ook belangrijk is om te weten is dat de megabacterie ook aanwezig kan zijn bij een zieke vogel wanneer dit niet de voornaamste oorzaak is van het ziek zijn van de vogel. Een andere ziektetoestand veroorzaakt de ziekte waardoor de vogel zwak wordt en de megabacterie profiteert van de situatie door zelf te gaan vermeerderen. Daarom is het van belang dat een zieke vogel waarbij megabacteriën worden vastgesteld ook zeer goed wordt onderzocht op de aanwezigheid van andere aandoeningen zodat er geen dingen over het hoofd worden gezien waardoor de vogels ziek blijven.

Candica albicans of gisten
Eigenlijk spreken we hier over gisten en doordat de darmflora intact blijft, zijn deze gisten niet terug te vinden onder de microscoop. De gisten bevinden zich in de krop, in de snavelholte, in het voedsel en hinderen de oudervogels niet echt veel. De problemen ontstaan pas als uit zulke aangetaste ouders jongen geboren worden. Deze jongen zitten dan aanstonds met die gisten in de krop opgezadeld. Deze gisten zullen als schuim of een wit beleg waargenomen worden. Soms is de gistvorming zo groot dat de ganse krop vol lucht zit met als gevolg dat de jonge vogel geen voedsel kan inslikken. Gelukkig is de genezing vrij eenvoudig.

Behandeling
Nystatine Labaz, 2 pipetten in een beetje water (voor de couscous) per kg eivoer en 1 pipet in één liter water, dit gedurende twee weken. Men kan zelfs 2x daags een druppel rechtstreeks in de bek geven. Producent zegt: Nystatine suspensie behoort tot de groep geneesmiddelen die antimycotica (anti-schimmelmiddelen) worden genoemd. Het bestrijdt bepaalde schimmels en gisten. Artsen schrijven het voor bij gist- of schimmelinfecties als candidiasis.

Trichomonas cochlosomose of Flagellaten

Deze beruchte ziekte is beter bekend als de “Japanse meeuwenziekte”. Deze pleegouders zijn dikwijls besmet met deze ziekte zonder er zelf last van te hebben, alleen aan de iets waterachtige ontlasting kan je het vermoeden. Momenteel zijn echter veel kweekstammen van zebravinken aangetast en heeft de ziekte niets meer te maken met Japanse Meeuwen. De problemen beginnen ook meestal pas als er jongen geboren worden. Vanaf de geboorte totdat ze gespeend worden zijn ze vatbaar voor de ziekte. Ze groeien vrijwel niet en er zal een sterke doorbloeding in de krop merkbaar zijn. De jongen sterven steeds met volle kroppen, een blauwgroene opgezwollen buik en de dode jongen stinken vrij snel heel sterk. Je ruikt bij wijze van spreken een dood jong van ver in het nest. De oorzaak van de ziekte is een eencellig dier: de flagellaat, dit diertje overleeft alleen in een warme en vochtige omgeving. De dierenarts kan het dus alleen in warm vers mest opsporen. Een uur na de ontlasting van de vogels zijn ze al niet meer terug te vinden in het afgekoelde mest.

Behandeling
Flagellamix-Plus van Dr. Peter Coutteel werkt onmiddellijk bij deze aandoening en dit medicijn heeft geen invloed op de bevruchting. Vijf lepeltjes per liter water in de eerste levensweek is voldoende. Preventief kan het ook gegeven gedurende een week voor de aanvang van de kweek.

Campylobacter
Het betreft hier een bacteriële darminfectie. Het probleem hier is dat de zebravinken als gevolg hiervan geen zetmeel meer kunnen verteren en hierdoor steeds meer en meer eten. Doordat het eten niet verteerd wordt, zal je soms nog zaadjes in de ontlasting vinden. De ziekte kan chronisch aanwezig zijn. De kleur van de ontlasting zal aan de gelige kant zijn door het onverteerde zetmeel. Deze ziekte kan alleen opgespoord worden door een gespecialiseerde dierenarts en dan nog via een speciale kleurentechniek.

Behandeling
Twee middelen zijn zeer efficiënt tegen deze aandoening.

• Erythroforte 1000, dit is een product voor menselijk gebruik op basis van Erythrocyne. In het doosje zitten 10 individuele pakjes van 1000 mg. Zo een individueel pakje meng je met 10 liter water en geeft het gedurende twee weken. Dit medicijn heeft geen invloed op de bevruchting.
• Paraplus, dit is een medicijn dat Dr. Coutteel voorschrijft tegen Campylobacter en bij hem te koop is. Het is een middel tegen darmstoornissen (Campylobacter), tegen cochlosomose (japanse meeuwenziekte) en luchtwegeninfecties. Van Paraplus 008 doe je 4 maatlepeltjes in één liter water en je geeft het gedurende 10-14 dagen.

Lancesterella of Atoxoplasmose
Dit is te vergelijken met coccidiose, alleen zitten hier de tussenstadia van deze parasiet in de lever, milt, longen en hersenen, zodat een darmonderzoek niets oplevert. Aangetaste vogels draaien voortdurend met het hoofd of vallen zonder reden van hun stok, liggen dan even te stuiptrekken en vliegen dan weer op. Dit is omdat de hersenen aangetast zijn. Zitten de cocciden in de longen, dan hoor je een piepende ademhaling. Zeer dikwijls zitten ze in de lever en dan spreken we van “dikke leverziekte”. Ook hier kan alleen de juiste diagnose gesteld worden door een afdrukpreparaat te maken van de aangetaste organen (dus na autopsie) en dit met een speciale kleurentechniek te bewerken.

Behandeling
ESB 30%, 1 gram per liter drinkwater gedurende 5 dagen en 1/2 gram oplossen in 25cl water voor de couscous. Dan twee dagen zuiver water geven en dan opnieuw ESB 30%, 1 gram per liter drinkwater gedurende 5 dagen en 1/2 gram oplossen in 25cl water voor de couscous. Dit medicijn breekt wel vitamines af zodat tegelijk een vitamine product moet gegeven worden. Deze behandeling zal zeer langdurig moeten gebeuren, best alternerend behandelen. Ook vochtige bodems vermijden want dit is een bron van besmetting. Is in principe NIET te genezen.

Ontstoken en beschadigde pootjes
Regelmatig hebben we bij onze zebravinken te maken met ontstoken pootjes. Oorzaken zijn er legio: vooreerst het feit dat de Belgische ringen van 2,7mm onvoldoende zijn voor de struise zebravinken. Er is dan onvoldoende doorbloeding in de poten en plots zit je dan met pootjes die dubbel zo dik zijn. Tweede oorzaak kunnen de pelletjes van het zaad zijn, deze hebben scherpe randen en snijden in het vlees. Als de vogels weinig of geen baadgelegenheid hebben, worden de pootjes vuil van de uitwerpselen en dan kan er zich nestmateriaal aan vastklampen, hetgeen ook de aders afsluit.

Behandeling
week in lauw water het vuil van het pootje zodat je een propere wonde krijgt. Dan smeer je de wonde in met een oogzalfje (Terracortril suspensie), dit is een ontsteking- en jeukwerend middel. Herhaal dit desnoods enkele dagen. Veel kwekers, waaronder wijzelf, hebben meer dan behoorlijke resultaten met zalfjes als Mycolog en Daktacort, dit zijn een schimmel-, ontsteking- en jeuk werende middelen. Na behandeling zet je de vogel best een paar dagen in een tentoonstellingskooi op een bodem van keukenpapier zodat er geen vuil voor nieuwe infecties kan zorgen.

In- en uitwendige parasieten
vooreerst een opmerking bij de bestrijding van parasieten: gebruik steeds producten die op de huid moeten aangebracht worden, laat je vogels niet injecteren of geef geen producten voor oraal gebruik. Alleen uitwendig gebruiken en niet inwendig.

Luchtpijpmijt en luchtzakmijt
vogel maakt knarsend en piepend geluid, hapt en niest regelmatig, schud en slaat met zijn kop, strijkt overdreven met zijn snavel langs de zitstokken. In de winter kan dit ook een ontsteking van de luchtwegen zijn. Wanneer dit in de zomer voorkomt, moet u gedurende een 4 à 5 dagen een Vaponastrip hangen, dit na 3 weken herhalen, wel de eerste dag buiten hangen. Lees ook goed op de verpakking voor hoeveel m³ de strip gemaakt is.

Behandeling
met Ivomec of met de Anti-luchtpijpmijt van Bogena. Met Ivomec moet echter opgepast worden omdat dit product gemaakt is op basis van Ivermectine. Het product is vrij heftig en kan jeuk en pijn veroorzaken. Gebruik bij zoogdieren heeft al de dood als gevolg gehad als dit product in de hersenen raakt. Voor vogels is er een ideaal product ontwikkeld door Bogena en het noemt Anti-luchtpijpmijt.

Luchtpijpworm of gaapworm
Komt zeer zelden voor bij Prachtvinken en komt in het lichaam van de vogel via de regenworm, slak of duizendpoot. In de darmen komen dan de eitjes uit, die zich verplaatsen naar de longen en de luchtpijp. Vogel heeft moeilijke ademhaling, verliest zijn zang, verminderde eetlust, vermageren.

Behandeling
Zelfde behandeling als hierboven vermeld bij luchtpijpmijt.

Bloedmijt
zebravinken hebben bitter weinig tot zelfs helemaal geen last van bloedmijten of bloedluizen. Gehouden in dezelfde kweekruimte als kanaries en grasparkieten kunnen ze er wel krijgen en deze bloedluizen zijn dodelijk voor de jongen in het nest, ze zuigen de jonge vogel helemaal leeg. Alleen ’s nachts actief, oudervogels zijn onrustig, pikken en krabben zich onophoudelijk. Belangrijk is dus de hokken en nesten op voorhand goed te ontsmetten. Bloedluizen kunnen meer dan een jaar zonder voedsel, bestrijden kan dus lang duren. Eigenlijk kan je zeggen dat ze onuitroeibaar zijn.

Behandeling
U2 of U3 indien nog leverbaar. Of met Ocepou of Ardap, maar ook deze producten zijn niet overal vrij te krijgen. Het eigenaardige is dat het ene land product A niet toelaat en een ander land product B. Gewoon in de speciaalzaak om raad vragen.

Schachtmijt -veerluis – veermijt
leven van de eiwitten van de veren. Vederluizen (aan binnenkant van de vleugel) of vedermijten (in staartpennen) zijn niet dodelijk, wel irriterend. Veeruitval of groeistoornissen bij de grote veerpennen.

Behandeling
Ardap, Ocepou, Neguvon 2% of Ivomec, van deze laatste een druppeltje in de nek van de vogel, op de blote huid. Met Ivomec moet echter opgepast worden omdat dit product gemaakt is op basis van Ivermectine. Het product is vrij heftig en kan jeuk en pijn veroorzaken. Gebruik bij zoogdieren heeft al de dood als gevolg gehad als dit product in de hersenen raakt. Voor vogels is er een ideaal product ontwikkeld door Bogena en het noemt Anti-luchtpijpmijt.

Schurftmijt
op bek en aan poten (kalkpoten).

Behandeling
Met Dettol of vaseline aansmeren (’s avonds) of Ivomec. Met Ivomec moet echter opgepast worden omdat dit product gemaakt is op basis van Ivermectine. Het product is vrij heftig en kan jeuk en pijn veroorzaken. Gebruik bij zoogdieren heeft al de dood als gevolg gehad als dit product in de hersenen raakt. Voor vogels is er een ideaal product ontwikkeld door Bogena en het noemt Anti-luchtpijpmijt. Ook gewoon insmeren met slaolie kan al een oplossing zijn, de poriën gaan dan dicht en de mijten stikken.

Voedermijt
zaad is te oud, te zien aan spinrag in het zaad, na enige tijd komen er motten uit het zaad.

Behandeling
Een behandeling is er natuurlijk niet voor, oud ranzig zaad moet op de composthoop. Betrek je vogelzaad steeds bij een zaadhandelaar met een serieuze omzet, daar is zaad steeds vers. Er bestaat een heel eenvoudige test om te zien of het zaad vers is. Die test is het zaad te gebruiken als kiemzaad. Vers zaad kiemt binnen de 48 uur, ranzig zaad is dood en kiemt zo goed als niet meer.

Bron : © The World Of Zebrafinches – Jos & Sebastien Libens