Zebravinken in Australie – Zebra Finch Beauty

Ellis W. Thornley, een Australische kennis van ons uit Queensland, gaf ons een impressie van de liefhebberij in Australië.

Australië is ver achter op de rest van de wereld op gebied van mutaties wegens het klein aantal kwekers dat zich toelegt op deze kleurafwijkingen. Een eerste gevolg is het totaal verdwijnen van de “pinguïn” of witborstmutatie. De laatste jaren lijkt er echter een verhoogde interesse te komen in de zebravink. Vroeger werd er minachtend neergekeken naar zebravinken omdat er niets aan te verdienen was. Het is aan de inzet van enkele passionele kwekers te danken dat het aantal mutaties tegenwoordig toeneemt. Er zijn nu zelfs speciaalclubs opgericht in verschillende streken. Er is een “Federation of Zebra Finch Societies” die 19 mutaties accepteert en er zijn nog een paar mutaties die op het punt staan aangenomen te worden. Volgende kleurslagen worden in mijn thuisland officieel gekweekt

Kleur \| Mutatie	Beschrijving
Grey	De originele wildkleur. Deze wordt gebruikt om andere kleurslagen te verbeteren op gebied van grootte
Fawn	Deze mutatie komt overeen met de bruine zebravink die we overal ter wereld kennen
Marked White	zou een mix zijn tussen de masker grijs en het Engelse continentale type. Deze vogel heeft een lichtcrème rugdek en opgebleekte staartblokken. We streven er echter naar om een zwarte tekening te bekomen
Chestnut Flanked White	Dit is een nog meer opgebleekte continentale masker grijs. Het bestaan van een bruine versie is nog niet bewezen.
Slate	Dit is de recessieve zilver in het grijs. Deze moet zeer egaal gekweekt worden
Beige	Dit is de recessieve zilver in het bruin, dus eigenlijk de combinatie van Fawn en Slate
Dilute Blue & Silver	Dit is de dominant zilver in het grijs. Deze kan van licht tot donker gaan (= Pastel)
Cream Backed	Dit zou de bruine versie kunnen zijn van de CFW, maar dat is nog niet bewezen
Queensland Isabel	Isabel net zoals de Europese vorm
White	Witte net zoals de Europese vorm
Pied	Bonte net zoals de Europese vorm
Grizzle	Mutatie waarbij de veertjes gevlekt zijn. In Australië noemt men het een "zout en peper"-effect. De kleur van de wang is ongeveer 12% van de lichaamskleur
Yellow Billed	Geelsnavel net als de Europese vorm
Black Fronted	Dit is een recessief verervende mutatie. De borstband en zebratekening vormen hier één grote vlek
Black Face	Blackface net als de Europese vorm
Black Bodied	Dit is een selectievorm van de Black Face

Volgende mutaties hebben zeer variërende kenmerken, afhankelijk van kweekhok tot kweekhok

Kleur	Beschrijving
George	De vererving van deze mutatie staat nog niet vast. Kenmerken ervan zijn witte puntjes over de bevedering
Redzeb	Bij deze mutatie loopt de kleur van de wang uit over het ganse lichaam. Tot op heden werd er weinig onderzoek naar gedaan. Het is tevens een vrij onstabiele kleur. De foto is gemaakt door Gordon Kelly. (The picture has been made by Gordon Kelly. Thanks Gordon)
Agate	Agaat net als de Europese vorm. Slechts één kweker is er in Australië mee bezig
Alumina	Deze mutatie wordt verder ontwikkeld door enkele kwekers om na te gaan wat het effect is op andere kleurslagen. De naam zegt het zelf al: lijkt op gepolijst aluminium. De foto is gemaakt door Gordon Kelly. (The picture has been made by Gordon Kelly. Thanks Gordon)
Charcoal	Deze vogel is zwart van keel tot aars en heeft geen wangen en flanken. De pop heeft horizontale streepjes op de buik
Black Bodied Silver	Dit is de combinatie van Silver en Black Bodied, deze wordt vooral in West-Australië gekweekt

En nu zult u zich wel afvragen welke van deze kleurslagen te vinden zijn in de natuur. Praktisch geen enkele, want alles is ontstaan in de broedkooien van de liefhebbers, uitgez. Fawn. In mijn streek vliegen er totaal geen wilde zebravinken meer, ondanks het feit dat de bruinborstrietvinken en de bichenowastrildes zeer goed de weg naar de voedertafels vinden.

Tijdens enkele reizen door mijn geboorteland kon ik volgende zaken opmerken die jullie, als zebravinkenfanaten, zeker zullen interesseren. Ik heb in Sydney en Brisbane nog enkele wilde zebravinken zien rondvliegen in de tuinen. Meestal gaat het hier om ontsnapte vogels uit volières van kwekers uit de buurt. De reden waarom ik dit zeg, is omdat er zich bonte vogels in de groepjes bevonden en omdat tweederde ervan bruin waren; een bizar feit.

Het merendeel der wilde zebravinken is te vinden aan de buitenrand van de steden. Hoe meer ik richting westen reed, hoe meer zebravinken ik zag. Voortdurend waren ze bezig water te zoeken in deze barre streken. Aan de Barkley Roadhouse bevond zich een watertoren die voortdurend overliep en kleine beekjes deed ontstaan. Daar waren steeds duizenden zebravinken te vinden die in groepjes aankwamen en terug in groepjes vertrokken richting woestijn om hun jongen te voederen. Tussen die vogels zag ik weinig mutaties. Slechts éénmaal merkte ik twee pastel bruine popjes op in een groep.

Emblema pictas, maskeramandines, spitsstaartamandines en zebravinken waren steeds samen te zien rond plassen vuil, troebel en vies water. De koeien stonden er midden in en lieten van alles vallen, terwijl de vogels zonder ook maar enige angst tussen hun poten heen en weer wipten. Aan de kust van Perth verbroederden de zebravinken dan weer met grasparkieten.

Ik besloot na mijn reizen het volgende inzake de bestudering van de wilde zebravinken:

Australië zal nooit zonder zebravinken zijn. Ze passen zich enorm vlug en goed aan, zelfs ontsnapte vogels uit volières worden zonder problemen in de groepen opgenomen.
Tijdens mijn reizen stelde ik een zeer kleine variatiebreedte vast, niet meer dan de variatiebreedte van de vogels in onze kooien. Alleen aan het Halls-meer zag ik kleine zebravinken; wellicht waren het overgevlogen Timor-zebravinken.
Zebravinken of geen enkele andere Australische prachtvink zal sterven van het drinken van vuil water. Ze drinken zelfs van de verse urine van koeien.
Van al de duizenden wilde zebravinken die ik zag, waren er misschien twee die in aanmerking kwamen voor de verbetering van mijn eigen stam zebravinken. En eigenaardig genoeg zaten deze struise uitzonderingen in hetzelfde groepje zebravinken dat steeds op dezelfde plaats kwam drinken.

Frank Cary, een vriend van mij, woont op 50 mijlen van Sydney en heeft gemiddeld 200 zebravinken in zijn kooien en heeft de microbe te pakken gekregen door als tiener zebravinken te vangen en te verkopen. Alle zebravinken worden gekweekt in volières en in grote getale. Het zaad is er spotgoedkoop en door de goedkope bouwgrond hebben de kwekers enorme volières. Frank kweekt Grey, Fawn, Silver, Cream, White, Pied, Black Face en vooral Grizzle. Deze laatste is zijn specialiteit en daarvan heeft hij er tientallen.

Links

Op de site van de Nederlandse Zebravinken Club vind u een aantal leuke artikelen over de George en de Charcoal. Beiden voorzien van veel beeldmateriaal!
– The George
– Charcoals
South East Qld Zebra Finch Society – Australische zebravinken speciaalclub
Queensland Finch Society – Australische prachtvinkenclub